Örgütsel yaşam, inatçı çevresel koşullarla mı yoksa stratejik yönetimsel seçimler yoluyla mı aktif olarak yaratılır? sorusu her daim araştırmacıların zihnini meşgul etmiştir? İşletmelerin stratejik kararları sektördeki diğer işletmelerin stratejik kararlarından etkilenir. Belirsiz ve değişen bir ortamın örgütsel ataletle birleşmesi, yöneticilerin değişim ihtiyacını tahmin etmelerini zorlaştırmaktadır. Ayrıca, bir kuruluşun değişen ortama uyum sağlamasına olanak tanıyacak yeni strateji ve yapıları benimseme yeteneklerini de engeller ve sınırlar. Yüksek atalete sahip firmalar, mevcut stratejiyi koruma eğilimindedir (Huff ve Huff, 1995). Bazı strateji teorisyenleri stratejiyi nispeten ataletsel olarak nitelendirmişlerdir ve örgütlerin uyum sağlama yeteneklerini de kısıtlandıklarını iddia etmişlerdir. Bu bakış açısına göre, işletmeler stratejiyi kökten değiştirmek yerine korumak için genel bir eğilime sahip olmalıdır. Çünkü genel olarak işletme bir stratejiyi benimsediğinde, otomatik olarak diğer stratejileri benimsemeyi zorlaştırmaya veya imkansız hale getirmeye eğilimli olur (Boeker, 1989). Zaman içinde uygulanan belirli bir strateji, buna bağlı bir dizi yönetsel değer ve felsefeyi de beraberinde oluşturur. İşletmenin bütçesi ve performans eğrisi kadar kolay ölçülemese de atalet ve itme (thrust), birçok stratejik planlayıcının tahmin ettiğinden daha kompleks şekilde işletmenin geleceğine dahil edilmelidir (Grimes, 1994). Organizasyon teorisindeki temel çözülmemiş sorunlardan biri atalet ve değişim konularıdır. Organizasyonların yapısı üzerindeki atalet kuvvetinin etkisinin ne denli güçlü olduğu merak konusudur. Çalışmamız, işletmelerin, yeni fırsatlara etkili bir şekilde cevap vermede karşılaştığı zorlukları değerlendiren mevcut araştırmaları kısaca gözden geçirerek başlar.
