Quasimodo ve Ungaretti ile birlikte çağdaş İtalyan şiirinin üç büyük adından biri sayılan Montale'nin başyapıtı Xenia'da, şairin ölen karısının anısından esinlenerek yazdığı şiirler yer alıyor. Kimi eleştirmenlerin bir tek şiir saydığı bu şiirler, Montale'nin şiirsel serüveninin bir dönüm noktası sayılmaktadır. Xenia'da kişisel tarihinden çıkış yapan Montale, konuşma üslubuyla bilgece bir tutumu birleştirerek, yer yer alaycı bir hüznü yansıtıyor.
Bir ıslık çalmıştık öbür dünya için
bir işaret, tanımak için birbirimizi.
Çalmayı deniyorum umarak
Çoktan ölmüşüz hepimiz de farkında değilmişiz.
