'Unutuldu sanılanlar aklın gizli yerindeki gizemli çekmeceyi açmasıyla uyanırlar ve 'buradayız biz,' diye gözler önüne serilirler.
Nasıl, neden, niçin uyandığına şaşar kalır insan.
Kendi mi aklının gizli yerindeki çekmeceyi açmıştır, açılmasının zamanı mıdır, ya bir tanesi bile açığa çıktığında diğerleri de ardı ardına ilk anıyı mı takip ediyordur?
Yoksa 'Bu sensin, senin olmana da bu yaşadıkların, tanıklıkların neden oldu,' diye akıl kendisiyle mi hesaplaşıyordur bilemiyorum.
Yaşananlar insanın zihninden asla silinmez, günü geldiğinde bir şekilde kendini gösterir. En azından bana böyle oldu, hâlâ oluyor, ihtimalen olmaya da devam edecek...'
Tülay TUNCABOYLU
