Di Parîsabadê de, di vankurteçîrokan de ku mirov dikare wan wek beşênromaneke hevgirtî bixwîne, Fawaz Husên li sermijara derbideriyê, li Ewropayê û bi taybetîli ser Parîsê, dinivîse. "Di destexaniyê xwe de, li qataheftan, li bajarê Parîsê, bîranînênmin wek libên tizbiyek kehreban di destê deqandî yêkalemêrekî de didin dû hev. Li Porte des Lilasê,ez hem hespekî textînî me, hem jî ew lawikêku lê siwar bûye. Ji bîst û pênc salanve ku ez ji deşta Mêrdînê dûr ketime, ezbawer dikim ku hespê min bi çargavî dinyayêli bin guhê hev dixîne, lê ew bi rastî dicîhê xwe de dimîne û di defa sîngaAmûdê de diçe xwarê. Ez bawer dikim ku ez liParîsê me, li paytextê Fransayê me, lêez hema erd û zeviyên gundê Kurdoyê dipîvimû xwe ji serê girê wî digindirînim. Erêez li kêleka çemê Seinê dijîm, ûji do êvarê de pir diçelmisim, lê ez bi rojû şevan dikevim çemê zaroktiya xwe û ez dihembêza bavê xwe de ajne û sobahiyê dikim."
