Antik çağlardan beri savaş üzerine sayısız kitap yazılmıştır. Bunların çoğu strateji ve savaş taktiklerinin kurgusu üzerine temellenir. Ancak Machiavelli’nin Savaş Sanatı’nda mihenk taşı, ordudur. Ordu yoksa ya da güçsüzse ve bozulmuşsa, ne bir cumhuriyetin ne de bir prensin elinde iktidarı kalır; ülke kısa sürede özgürlüğünü yitirir ve başkalarının avı haline gelir. Güçlü ordu, cumhuriyetin yurttaş ordusudur, dövüşmesi için gereken nedeni kendi özünde bulur. Sahip olduğu savaş taktikleri tarihin içinden gelir ve mevcut şartlara uyum sağlayarak dönüşmek zorundadır. Generalinin basireti ve sahip olduğu Virtù (erdem), orduya dinamik bir yapının ve zaferin yolunu açar.
Machiavelli’nin dünya düzeni, güçlü devletlerin diğerlerini iktidarı altına alma potansiyelini kendi içinde taşır. İnsanın insanla savaşı, toplumsal boyuta, oradan da dünya düzeninin şekillendirilmesi savaşına dönüşür. Bu süreçte savaş yeteneğini kaybeden devletler tarih sahnesinden silinmeye mahkûmdurlar.
