Dünyanın neresinde olursak olalım, annelik her yerde aynıydı. Biliyordum ki; farklı doğrulara, yanlışlara ve yöntemlere rağmen hiçbir anne yavrusuna bilerek zarar vermek istemez ve daima kendisini iyi hissetmek isterdi. İşte bu düşünce ve bir şey yapmalıyım hissiyatıyla kolları sıvadım.
Hiçbir uzman desteği olmadan, annelerin empati ve iletişim yeteneklerini geliştirmek için bir proje başlattım. İyi ki başlatmışım. Annelerimizin buna çok ihtiyacı varmış. Çünkü “Anne Sohbetleri”nde, annelerin özgürce kendilerini ifade ettiklerini, birbirlerini anlamaya çalıştıklarını, sorguladıklarını ve empati yeteneklerini geliştirdiklerini gördüm.
Tartışabilme becerisi, etkin dinleme, paylaşım ruhu, aktif katılım, keyifli sohbetler...
Her bir araya gelişimizde, ortak olarak belirlediğimiz konu üzerinde yaptığımız bir beyin fırtınası…
Günümüzde yıpranmış olan anneliğin kırılan tarafını tamir etmek adına oldukça faydalı olacağını düşündüğümden, bu hareketin kitlesel bir hareket olması yolunda ne gerekirse yapmaya hazırım.
Yeter ki, anneler kendilerini iyi hissetsin.
Çünkü, ancak kendisini iyi hisseden anneler, ruhen ve bedenen sağlıklı ve güçlü çocuklar yetiştirebilir.
