Kezban Kabakcı, hayata tutunmanın öykülerini yazıyor. Bu öykülerde, anne-çocuk ilişkileri de var, genç kız hüzünleri de… Öte yandan toplumsal fay kırıklarındaki yaşantılara da ayna tutuyor.
Yatak odasına döndüğümde duvardaki lekelerin yelkenli olduğunu düşünüp, oğlumu susturmaya çalışırken İyi geceler gemisi’yle denize açıldığımız masalını anlatırdım.
