Ece yatağının kenarına oturdu, annesinin kendi elleriyle ve sevgisini de her bir ilmiğe katarak ördüğü mavi-beyaz yatak örtüsünü elleriyle okşadı.
Sonra güzel ela gözleri odada şöyle bir dolaştı, aklına bir şey gelmiş gibi yerinden fırladı, acele iele yerde duran çantasını açtı ve içinden bir kitap çıkardı.
“KAHRAMANIM ATATÜRK…”
