Bir zamanlar annesiyle birlikte derede yaşayan küçük bir kara balık varmış.
Küçük Kara Balık, sabahtan akşama kadar annesinin peşine takılır, bazen diğer balıklara karışır, hızlı hızlı oradan oraya yüzer dururlarmış.
Küçük Kara Balık, günlerdir çok düşünceliymiş ve çok az konuşuyormuş. İsteksizce yüzüyor,
çoğu zamanda annesinin gerisinde kalıyormuş. Annesi de onun hasta olduğunu, kısa bir zaman sonra yeniden sağlığına kavuşacağını düşünüyormuş.
Küçük Kara Balık, bir sabah erkenden, daha güneş bile doğmadan annesini uyandırıp şöyle demiş:
“Bu derenin nereye kadar gittiğini görmek istiyorum. Biliyor musun anneciğim, aylardır bu derenin sonu neresi diye düşünüp duruyorum. Ama hâlâ işin içinden çıkamadım. Dün geceden beri gözüme uyku girmedi.
Nihayet, gidip derenin ucunu bulmaya karar verdim. Başka yerlerde neler olup bittiğini bilmek istiyorum.”
