M. Âkif, Safahât adının altına “Birinci Kitap” ibaresini koyarak bu adı, baştan beri şiirlerine genel ad olarak düşündüğünü göstermektedir.
Kitap, 1911’de yayımlanmıştır. 1908-1910 yılları arasında Sırât-ı Müstakîm dergisinde yayımlanmış şiirlerden oluşmaktadır. Bu şiirlerin bazıları Şair’in yaşadığı çevreden, gözlemlerinden hareketle yazılmıştır. "Hasta", "Seyfi Baba", "Bayram", "Selma" gibi şiirler böyledir. Bazıları, önemli sosyal olaylara parmak basar.
Şair, yaşadığı dönemdeki önemli sosyal olayları, çarpıklıkları gerçekçi bir biçimde hikâye eder. "Küfe", "Mahalle Kahvesi", "Meyhane", "Hasır" bu tür manzum hikâyelerdir. Bazı hikâyelerin konusu ise İslam tarihinden alınmıştır.
