“Özlemler Bazen Çığlıklaşır - Ayla” Her insanın kendinden bir şeyler bulabileceği bir kitap.
Onunla, bazen aşkı iliklerinize kadar hissedecek;
Bazen toplumsal ve evrensel konular karşısında yüreğiniz sızlayacak.
Bazen Anadolu’yu hatırlayıp Soma’da madencilerle beraber umudunuz yanacak.
“Ayla” aşk ve ölüm karşısında duyulan çaresizliğin girift bir çığlığıdır.
“Hangi bekleyişin adıdır, çaresizliğimi sineye çekişim?” bu çığlığın kelimelere bürünmesidir.
“Bir akşamın loş ışıkları mıydı,
Götüren seni uzaklara?”
Yoksa insaniyetin mahrum edildiği kalpler mi?” mısralarıyla dünyanın insanlıktan mahrum portrelerini gözler önüne seriyor.
Şair kitabında kendi varoluş sebebinden uzaklaşıp geleneklerini göreneklerini hiçe sayan insanlara serzenişte bulunuyor ve dünyanın daha iyiye daha güzele ulaşması temennisinde bulunuyor bunu “Güneşin dahi eşit doğduğu bir dünya istiyorum” mısralarıyla haykırıyor.
Şairin eğitimci kimliğine baktığımızda bireysel konuların yanında toplumsal, evrensel ve ilahi konuları kardeşçe aynı mısralarda buluşturmasının tesadüf olmadığını göreceksiniz…
