Soyağacı, Vakalo’nun şiiri hayatın sonu gelmeyen bir uzantısı olarak görmesinin örneğidir. İstanbullu bir babayla Ege adalarından bir annenin çocuğu olması nedeniyle geldikleri yerlerin şiirini etkilediği kanısındadır. Bu şiirlere konu olan geçmiş olaylar, gelecekte yeni yorumlara, şiirsel açıdan yeni bakış açılarına açık yaşantı birikimleridir. Bu anlayış Vakalo’nun “Her şiir bir yolculuktur,” tanımına da uymaktadır.
