"Adı üzerinde, metaphora demektir imge. Derrida’nın yalancısı olursak, günümüz Yunancasında taşıtlara metaphorikos denmesi rastlantısal olamaz; çünkü bir yerden başka bir yere götüren, farklı yerlere taşıyan ve çevrimleyen araçlardır imgeler; yolcuları içlerine alan, onları kimi durakta indirip kimi durakta bindiren aracıladır. Nitekim Heidegger bu nedenle imgelerin ancak metafiziğin alanında yer alabileceğini düşünmüş, çünkü meta-phora’nın ve meta-fiziğin aynı çevrimleme ve aşkınlık eylemine bağlı olduğunu savlamıştır. Tartışmasız platonik ve neoplatonik geleneğin izini süren bir görüştür bu; çünkü meta-phora’yla meta-fiziği ilişkilendirmek demek, bir yandan ruhun görünürden görünmeyene doğru aldığı yolu düşünmek anlamına geldiği için, imgelerin ancak dikey bir çevrimleme ve benzeşim hareketiyle aşkınlık evrenine dahil olabileceğini söylemek demektir. Öte yandan görünmeyeni, onun metafizik evreninden yeniden görünür bir evrene taşımakta ve bilinmeyeni görünür kılmaktadır imgeler; böyle bakınca ikili bir hareketin eylemini imlerler."
