XV. Yüzyıl Sonlarından 1826 Yılına Kadar
Selçuklular döneminde Anadolu’nun İslamlaştırılması sürecinde ortaya çıkan Bektaşilik Anadolu’dan Balkanlar’a doğru yayılmış ve o topraklarda güç kazanan en önemli tarikat halini almıştır. Ama belki de halkla en fazla iç içe geçen tarikat konumundaki Bektaşilikle ilgili bilimsel çalışmalar ne yazık ki ancak XX. yüzyılın ilk yıllarında başlamıştı. Selçuklu Anadolusu’ndaki dini akımlar bir ölçüde aydınlanmışsa da, Bektaşiliğin erken dönemine ilişkin bilgiler çok yetersizdir.
Elinizdeki kitapta başlangıç döneminin ardından Bektaşi tekkelerinin Anadolu’daki coğrafi dağılımının yanı sıra bu tekkelerin küçük iktisadi birimler olarak işleyişi ve çevreleriyle olan toplumsal ilişkileri konu ediliyor. Ardından da Bektaşiliğin Osmanlı merkezî hükümeti içindeki asıl önemini vurgulayan yeniçeri ocağıyla olan bağları ve II. Mahmud döneminde yeniçeri teşkilatının ortadan kaldırılmasının ardından Bektaşi tekkelerinin de kapatılması inceleniyor.
