Güzel Fergana
Ey güzel Fergana kanlı kömleğinden aylanay,
Tarkalıp ketken kara, vahşi saçınğa bağlanay.
Vahşi bir orman kibi bağrınnı basmıştır kamış.
Hiç körinmes közlerinde bir alev, bir od yanış.
Ken çozuk yaylaların yavlarğa açmış köksini,
Bir kara perde basıpdır toprağının üstini.
Közlerin solğan,ölük,rûhm bilen bakdın menge,
Kurtuluşunun yuldızı asla körünmes mi senge.
Bu belend zor dağların nige tosalmas yav yolın,
Yok mıdır ötkür kılıç kesmekke yavlarının kolın.
Biz heme aciz, zebûn, bağrı ezilgen sen için!
Bu kadar kanlar töküldi, ol dahidir sen için!
Yığlama Yurtım egerçi bu küninde yok bahar,
Kelgusi künlerde bahtın yuldızı oynab kalar.
- Çolpan
