Kimi dereler kimi çaylar doğrudan hedefler denizleri; kimileri de kendilerini denize taşıyacak nehirleri. Bu zorlu yolculuk sırasında oluşan vadilere, ovalara ekilen tohumları besleyip büyütmek gibi kutsal bir görevleri de vardır aslında. Yeşilırmak sevdalısı Tersakan Çayı da bunlardan biridir; yeşile boyar geçtiği vadiyi, altının kapkara kömüre teslim olduğuna aldırmaksızın. Uzak coğrafya göçerleri yurt edinirler bu yeşil vadiyi. Beraberlerinde getirdikleri mitlerini ve kültür tohumlarını ekerler yurt edindikleri bu kadim toprağa… Ve gökkuşağının tüm tonları üzerine kömür karasıyla yazarlar alın yazılarını. Mitler allı yeşilli motif olup girer çeyiz sandıklarına ve beklerler kendilerini yeni yuvalarına taşıyacak düğün alaylarını. Her cemre düşüşünde yeşil yapraklar arasında yeniden çiçeklenir dallar; kimi çiçekler kirazın kimileri de mis elmasının kızılında ererler vuslata…
Yeşil vadiyi ve yeşil vadide nefeslenen insanları merkezine alan “Yeşil Vadinin İnsanları” bir Amasya romanıdır.
