Bir kez farklı oldu mu biri ve herkesin bildiğinden, yaptığından farklı bir şey yaptı mı vay haline! Bakıp dururlar ona, ne farklı diye... Üstelik o öyle bir farklıysa yani scootera oturarak biniyor, market alışverişinde çılgınca bağırıp tüm gözleri üzerine topluyor, sınıfında kimseyle iletişim kurmayıp sürekli tekrar eden hareketler yapıyorsa... Oldukça farklıdır değil mi?
Ege ve Güven “farklı” ve “normal” gelişen çocuklar olarak bize her şeye rağmen dostluğun ve birlikte var olabilmenin sıcacık hikâyesini anlatıyor.
