Bilinmedi hiç kimse, O'nun (sav) kadar.
Sevilmedi hiç kimse, yeryüzünde O'nun gibi.
Hiçbir isim, O'nun mübarek ismi kadar anılmadı, anılmıyor.
Hiçbir ses, mübarek sesi gibi asırları dolaşmadı, dolaşmıyor.
Varlığı rahmetti, adaletti, nezaketti.
Gidişi hüzündü, figandı, kıyametti.
Gitmişti; amma ümmetini başsız koymamıştı.
Onlara, "Kur'an ve Sünnet"i bırakmıştı.
Sünneti, ahlâkıydı. Ahlâkı Kur'ân'dı.
Kur'ân'ı elimizde, sevgisi yüreğimizde, güzel ahlâkı hayatımızda olmalı.
O (sav), çocuklar için "gözün aydınlığı" "kalbin meyvesi" der. Çocuklarımız gözümüzün aydınlığını arttırır, hayatımıza anlam katar. Kalbimizin meyvesidirler- çünkü birbirini seven iki kalbin kurduğu beraberliğin meyvesidirler.
Ağaç, meyvesi için sevilir. Evlilik ağacının meyveleri çocuklar ve evlilkler onlarla anlam kazanıp mutlulukla donanır.
Ümit ederim ki bu mütevazı çalışma, Efendimiz'in sevgisini, güzel ahlakını gösteren bir ayna olur da tüm güzelliklerini sizlere ve sizden de "kalbinizin meyveleri"ne yansıtır...
