Romanımızın kahramanı Tomurcuk bu oyunun ustalarından biriydi. Her sabah oyununu kuruyor, büyük bir keyifle kurduğu oyunu izliyor ve çok eğleniyordu. Tıpkı bebekleriyle oynar gibi… Üstelik bu bebekler canlıydı. Kendiliğinden konuşup oynadıkları için, Tomurcuk’a onları sadece izlemek kalıyordu. Ama bazen her şey denetiminden çıkıyordu. Küçük kız böyle zamanlarda kendini oyunun içinde buluveriyordu. Gelin isterseniz bu oyunu hep birlikte izleyelim.
