Ormanın derinliklerinde saklı, yıkık dökük karavan,
on beş yaşındaki Carey’in evi olarak bildiği tek yerdir.
Carey, küçük kardeşi Jenessa’yla birlikte zorluklarla dolu bir yaşam sürmektedir.
Anneleri onları sık sık yalnız bırakıp gittiğinde ise birbirlerine dayanak olurlar.
Ta ki anneleri uzun süre ortadan kaybolup, iki yabancı hayatlarına girene kadar. Ormandan kurtulup yeni yaşamlarına başlayan kızlar kendilerini, okul hayatıyla beraber ışıltılı bir dünyanın içinde bulurlar.
Carey, bir yandan annesinin on yıl önce onu ormana kaçırma nedeniyle yüzleşirken, diğer yandan peşini bırakmayan –Jenessa’nın da bir yıldır konuşmamasına neden olan– kirli geçmişiyle baş etmeye çalışır.
Carey, kardeşini ve sırlarını koruyamadığı takdirde yeni hayatları avuçlarının arasından akıp gidecektir.
“Biz insanlar, tanıdık bildik şeylerle bağlar kurarız.
Yoksunluğun içinde bile bir güzellik bulabiliriz.
Bu son derece insani bir tavır.
Sahip olduklarımızla elimizden gelenin en iyisini yaparız.”
