Özlem Anar, Yeşil Mühürlü Masal’da, insanın kendi masalını yazabileceğini anlatıyor. Tatlı tatlı okunan ama zaman zaman da uykuları kaçıran bir masal bu.
“Sandalyesinden ağır adımlarla kalkıp, kitabı iki yatağın arasındaki komodinin üzerine bıraktı ve odadan çıkmadan önce onlara iyi geceler diledi. Işığı kapattı ve bir süre daha aralık kapıdan onları izledi. Çocuklar büyükannelerinin siluetine bakarken gözlerinin ağırlaştığını ve hayaller ülkesinden çağırıldıklarını hissetmişlerdi. Gözleri kapanmadan hemen önce başuçlarında duran kitabın ışık saçtığını görür gibi olmuşlardı. Mutlu rüyalar ülkesine kayar gibi aktıklarında kapı kapandı ama odadaki kitap ışık saçmaya devam etti.”
