Amadeo Modigliani…
Açlık ve yoksullukla örülü yaşam koşullarında otuz dört yıl yaşadı…
Birçok tablosunu kan tükürerek yaptı…
Sanatının değeri hiç anlaşılmadı…
Yapıtlarının çoğu çevresindeki insanların elinde kayboldu…
Uyuşturucular fiziksel ve ruhsal acılarını dindirmeye yetmedi…
Ölümünden sonra ressam olan karısı da arkasında iki yaşındaki kızları Jeanne’ı bırakarak intihar etti. Türkçe’de yayınlarımız arasından çıkan Bosnalılar kitabıyla tanıdığımız Velibor Çolic, Modigliani’nin yaşamını tıpkı ressam gibi değişik tarzda, bir “mozaik roman” olarak yazdı. Camus, Borges, Sartre, Ponente, Basler, Georges, Vlaminck, Arnason, Kafka’dan yaptığı alıntılarla biçimlenen roman, Modigliani kadar farklı.
