Ne zaman sevmişim, yaralanmışım
Ne zaman örselenmiş ruhum, sıkışmış
Ne zaman ki aldanmışım
İşte o zaman şiir olmuş
Patlamışım,
Baharda açan bir tomurcuk gibi…
‘Gül’ bir çiçektir; ‘Gül’ bir bendir yanakta. ‘Gül ağacı yoktur, gül beni’ vardır.
Benim gül ağacım vardır, hep olmuştur en irisinden...
Benim gül benlim vardır, hep olmuştur en iyisinden…
Özkan İrman, tüm şiirlerini “Gül ağacı, gül beni” kitabında topladı.
