Türkler ve Araplar tarih boyunca çeşitli sebeplerle yakın iletişim ve etkileşim içinde olmuş, iki millet arasında kültürel, sosyal, ekonomik, siyasi, ticari vb. alanlarda oluşan etkileşim, yaşayan dile de yansımıştır. Yüzyıllardır süren kültürlerarası etkileşim sürecinde Araplar, Türkçe, Türkler ise Arapça öğrenme ihtiyacı hissetmiş ve bu doğrultuda çeşitli eserler kaleme alınmış, sözlükler yayımlanmış, bilimsel çalışmalar yapılmıştır.
Yabancı/ikinci bir dili öğrenmek ve ana dilini başkalarına öğretmek, 21. yüzyıl becerileri arasında değerlendirilmektedir. Dünyada ana dili dışında farklı bir dili öğrenme tercihi, kişinin amacına göre değişse de özel amaçlı yabancı dil öğretimi sürecinde akademi, ekonomi, hukuk, sağlık, turizm temaları ön plana çıkmaktadır.
Bölgenin güvenli limanı olarak görülen Türkiye'nin son yıllarda yoğun göç dalgasıyla karşı karşıya kaldığı ve bu göçlerin büyük bir bölümünü ise ana dili Arapça olan göçmenlerin oluşturduğu bilinmektedir. Bu gerçeklikten hareketle, başta ana dili Arapça olan göçmenlerin Türkiye'ye uyumunun önündeki engellerin kaldırılması ve dünyanın farklı coğrafyalarında yaşayan ana dili Arapça olanların Türkçe öğrenme ihtiyacınının karşılanması için ortak dilsel-kültürel değerlerimiz üzerinden özel amaçlı yabancı/ikinci dil olarak Türkçe öğretimine ihtiyaç duyulmaktadır.
Bu kitap, Türkiye Türkçesinde günlük dilde aktif olarak kullanılan, Türkçe ve Arapça arasındaki ortak söz varlığının tespiti, sıklık sayılarının bulunması ve örnek konuşma metinleri üzerinden ana dili Arapça olanlara özel amaçlı Türkçe öğretimi üzerine kurgulanmıştır.
