Kadın evi süpürür,
Fişi çeker prizden,
Şair ince düşünür:
Bir rüzgar çıkar ki beklenmedik ayazdan,
Aman aman,
Saniyede yelkenleri şişirir.
Öyle şiddetlidir ki,
Kartalın bile kanadı kırılır fırtınadan.
Siyah bir hortum sarkar çatık kaşlı buluttan, denizleri taşırır.
Bozkırın hakimi ayı, ormanlar kralı aslan,
Bu kum fırtınasında in yolunu şaşırır…
Kadın yemek pişirir,
Kahve koyar fincana,
Şair sütü taşırır:
Çöl sıcağında kaynamaya ramak gölün balıkları dertli.
Yakıcı kum önlerinde, timsah sürüsü arkalarında.
Kararsız, ürkek ve endişeli,
Kaçışırlar sağa sola,
Bilemezler nereye gideceklerini,
Ve sahilde bekleyen zalim avcılar kısmetli…
