Nerede bıraktın gönlüme işleyen bakışlarını?
“Gözleri bu kitabın kelimeleriyle buluşan, buluşup da zihninin kıvrımlarında damıtarak gönlün enginliklerine bir sabah selamı gibi gönderen kıymetli okuyucu merhaba!” diye başlıyor satırlarına Uğur Canbolat. Ve döküyor içindekileri okuruna.
Derdi olan bir yazar, derman arayan yazılarıyla aslında kimi zaman takıldığımız dünyevi dertlerden silkeliyor bizi, kimi zaman da ta derinimize işleyen duygularımıza sesleniyor.
Bir fikri var aslında acıları bir nebze sağaltacak. Aşka, yalnızlığa, hüzne, umuda, dostluğa, insan olmaya dair…
Ve tüm bunların arayışında yanına çağırıyor gönlündekileri.
Arıyor, soruyor, sorguluyor, öğreniyor ve sesleniyor; GELDİM AMA SEN YOKTUN!
“Geldim, kapına tıkladım ama sen yoktun.
Sende sen yoktun, bende ben yoktum.
Çünkü artık sen bendeydin.”
