Ülkemizde İslamcılık üzerine çok sayıda çalışma yapılmıştır. Ne var ki bu çalışmaların büyük çoğunluğu “dışarıdan bir gözle” ve genellikle de “irticai tehdit algılaması” üzerine inşa edilmiştir. Bazı kitaplar ise akademik yönü güçlü olmakla birlikte İslami mücadeleyi tarihi bir süreç içerisinde ele almamaktadır. 1990 sonrasında yayınlanan siyasal İslam ile ilgili çok sayıda kitap ise popüler kültür okumalarının etkisinde kalmıştır.
Bu çalışmada ise Türkiye’nin en önemli toplumsal kesimini oluşturan İslamcılar bütün renkleriyle, olduğu gibi yansıtıldı. İdeolojik angajmanlardan uzak durularak bilimsel bir eser ortaya konuldu. Bunun için Cumhuriyet dönemi ile ilgili olarak birincil kaynaklara müracaat edildi. İslami oluşumlarca çıkarılan dergilerin önemli bir bölümü tarandı. Cemaat liderlerinin, düşünce önderlerinin kitapları, vaaz kasetleri, makaleleri incelendi.
Bu sayede Osmanlı’nın son döneminden bugüne kadar olan sürede İslami cemaatler, dernekler, partiler, toplumsal faaliyetleri ve siyasetle ilişkileri bağlamında ele alındı. Böylece Okuyuculardan Zehra grubuna, İskenderpaşa’dan İsmailağa’ya, Menzil’den Anadolu Platformu’na; Bediüzzaman’dan Süleyman Hilmi Tunahan’a, Necip Fazıl’dan Sezai Karakoç’a, İslam Demokrat Partisi’nden Büyük Doğu Partisi’ne, Beyanul Hak’tan Sırat-ı Mustakim’e İslami kesimin bütün renklerinin ele alındığı kaynak bir çalışma ortaya çıktı.
