Bu ülkede ahmaklaşma, kitlelerin en büyük “özgürlüğü”dür.” “Yeni Orta Çağ” düzeninde ahmaklaşmanın anahtarı “okumak”tır. Sadece çok satan kitaplarla değil, aynı zamanda “ağır” ilan edilen kitaplarla... Gözleri kör eden sosyolojiyle, Hipnotize eden ve mistisizm saçan romanlarla, Anlatan değil anlatmayan felsefeyle...
Bir iletme ve anlatma aracı olarak değil “iletmeme”, “saklama”, gösterdiği şeyle arasına “duvar örme” aracı olarak kullanılan dille...
“Yeni Orta Çağ”da topluma enjekte edilen edebiyat ve felsefe akıl değil akılsızlık üretmektedir. Sanat, edebiyat ve felsefe, tarihin hiçbir döneminde bu kadar ideolojik olmamış ve bugünkü kadar silah olarak kullanılmamıştır.
“Yeni Orta Çağ”da edebiyat ve felsefe namluya sürülmüştür ve namlular topluma çevrilmiştir.
