Mavi adam;
Açık griye döndü.
Sonra güneşe İnat,
Siyahlara büründü.
Yorgun bir kertenkele,
Etrafı süzdü endişeyle,
Masumiyetinin aksine,
Gökkuşağına sürtündü.
Gökkuşağı zaten iki büklümdü,
Islak merdiveni yere düşürdü!
Mavi adam;
Hem gürledi, hem süzüldü.
Bunu gören yeşil kız;
Dağlara, tepelere, ovalara bölündü.
Siyah kuşanmış mavi adam;
Bıraktı gözyaşlarını.
Ve yeşil kız;
Güldü de güldü.
Mavi adamın her ağlayışı,
Yeşil kıza ömürdü.
