Beşinci mevsimdi bizler için
Adına ölüm denilmişti
Yazdan daha sıcak ve kavruk
Çiçekler düşerdi gökten toprağın sinesine
Tadını kokusunu bilmiyorduk hiçbir şeyin
Sonbahar değildi,olsa bilirdik
Dön yandan sarmıştı
Karşı koyamadık
Nereye baksan kırmızıydı
