“Neden hep böylesi iyi bir insan kötü durumda oluyor da bazılarına mutluluk istemeden geliyor?”
Dünya edebiyatının en büyük isimlerinden Fyodor Dostoyevski, ilk romanı İnsancıklar’ı henüz yirmi beş yaşındayken yazmıştır. İlk Rus toplumsal romanı sayılan İnsancıklar, Dostoyevski’nin diğer romanlarında olduğu gibi acıma teması etrafında geçer. “Rusya yeni bir Gogol kazandı!” dedirten Dostoyevski daha ilk romanıyla yakaladığı başarıyı yıllardır korumaktadır.
Petersburg’da geçen İnsancıklar, Varvara Alekseyevna ve Makar Devuşkin’in birbirlerine yazdıkları mektup-roman biçiminde kaleme alınmıştır. Yoksulluk yüzünden hor görülen iki kişinin durmadan kötüye giden bir girdabın içinde yaşamaya çalıştıkları aşkı konu alan eser, Dostoyevski’nin okurlarını derinden etkileyen hislerle yüklüdür.
