Frédéric le Play, tipik bir muhafazakârdır, ancak bu kelimenin batı tarihselliğinde aldığı biçimiyle. [Ülkemizde görülen amorf şekilleriyle karıştırılmamalıdır]. Gerek mesleği (maden mühendisi) gerek dünya görüşü (Hristiyan muhafazakâr) gerekse de sosyal araştırmalara duyduğu ilginin kökeni (düzen için tehlike arz ettiği düşünülen işçi sınıfının paternalist terbiyesi) onun şahsında 19. yy. muhafazakârlığının yeni yeni gelişen sosyal bilimlere duyduğu ilgiyi de açıklar. Bu minvalde ilk kapsamlı monografi çalışmalarını da yine Le Play gerçekleştirmiştir. Elinizdeki çalışmada da aile, mülkiyet, din, çalışma koşulları gibi tematikler yine bu muhafazakâr perspektif üzerinden incelenmekte ve “sosyal reform” yolunda, gelişen sosyal bilimlerde bir nevi müttefik aranmaktadır. Sosyolojinin doğuşunda “muhafazakâr” bir nüve aranacaksa, bunun en rahat şekilde bulunabileceği kişi kuşkusuz Le Play’dir. İlerleyen yıllarda Fransız sosyolojisinin tahtına oturarak “le playciliği” sosyoloji öncesi bir konuma itecek olan Durkheim’ci ekolle yakınlığı ve uzaklığı ise, yine bu derlemede bir araya getirilmiş metinler üzerinden rahatlıkla takip edilebilir.
