Natalia Akerman Polonyalı bir Yahudi, holokostta tüm yakınlarını kaybettiği Auschwitz kampından sağ kurtulduktan sonra Brüksel’de, başından geçen o korkunç felaketi anmaktan özellikle kaçınarak iki kız yetiştirmiş bir anne. O kızlardan biri de, 2015’te kendi isteğiyle aramızdan ayrılan tanınmış yönetmen, video ve enstalasyon sanatçısı Chantal Akerman. Aralarındaki derin bağ, konuşulamayanın gölgesinde giderek budaklanırken bunun etkileri Akerman’ın kendi iç dünyasından işlerine de yansır. 2014 yılında kaybettiği ve ardından ağır bir bunalım geçirdiği annesiyle ölmeden önce yaptığı video filmi No Home Movie’nin aynı zamanda yönetmenin son çalışması olması, anlaşılan o ki rastlantı değil.
Sağlığı kötüleşerek bakıma muhtaç hale gelen annesinin yokluğu fikriyle yüzleşmeye çalışan Akerman, zihninde ve bedeninde yer etmiş, yuva yapmış insanları hatırlayarak döndüğü özünden, evinden dışarı ancak yazıya tutunarak çıkabiliyor: filmlerden kareler ve aile fotoğraflarıyla bezeli bir “özkurmaca”yla.
