İstanbul dönüşü Ankara’da kaldığı evden otele çıkışını, Çarpışan Sesler’e şöyle not düşüyor Pakdil:
“Evden çıkmak gerekliydi de, âniden ivecenleşivermişti: o odada 592 gün kalış… Saat 23‘ü geçmiş, otele doğru yürürken; yer olup olmadığını da bilmiyorum daha; ama, uygun görünüyor bu otel. ‘Yer var.’ dedi otel kâtibi.”
Böylece, sessizlik ve sükûnet özlemiyle geçen ve yıllar süren “otelde yaşam” başlamış oldu. “Otel Gören Defterler” serisini oluşturan 6 kitap da bu süreçte yazıldı. Yazı yazmak ve “yazı düşünmek” üzerine alıntılanacak çok şey var bu kitaplarda. Büyük ve derin bir yolculuğun ilk durağının sonunda, bütünlüğün verdiği o mutluluğu duyacaksınız.
“Bir Devrim, kuşkusuz, edebiyatın sırtında en güçlü dayanaklarından birini bulur: başka türlü mümkün müdür insanı tanımak? Tüm farkedişlerin toplamı: estetik: işte, tetik burada çekilir artık.”
