Emel Kaya yeni bir şiir diline evriliyor. Artık elle tutulur, gözle görülür bir varoluşsal sancının kıyısında karşılıyor bizi. Rüya görüyor, bükülüyor, düşüyor olmanın hazzı içinde selamlıyor okuru. Gülümse Emel, çekiyoruz!
