Hâce Muhammed Lutfî Efendi’nin Hz. Muhammed (s.a.v.) kokulu şiirlerinin envai renk ve kokularını onun penceresinden müşahede etmeye çalıştık. Lutfî Efendi, Hak aşığı bir mürşid olmasının yanında insanların kendisine kolayca ulaşabileceği, tevazu sahibi kâmil bir mü’mindi. Onun şiir bahçesinde dolaşırken, Allah ve Peygamber aşkından ehl-i beyt sevgisine, aile içerisindeki saygı ve sevgiden toplum bazındaki Allah rızası temelli sevgi ve saygıya kadar, aşka ve sevgiye dair ne varsa görmek mümkündür. İnsan-ı kâmil olma yolunda çıkılması gereken basamakları, tecrübeleriyle taçlandırarak dizelere dökmüştür.
O, parlak söz incilerini ilâhî aşkla besleyip, ömür riştesiyle örmüş ve kendisinden sonra da irşada devam eden, Hak yolunda inananlara rehberlik yapan işaret taşlarına dönüştürmüştür. Bu çalışmada, okuyucular Lutfî Efendi’nin şiir bahçesinde gül kokulu bir yolculuğa davet edilmektedir.
Ârifâne kıl nazar eş’ârıma baldan leziz
Sâye-i lutf-i Mesîhâ ârife cândan leziz
Zarf-ı zevkdir her hurûfu kâse-i meydir sözüm
Sâf-i dil iç sen de gör bak âb-ı hayvândan lezîz
