Günışığı, bir kış günü her zamanki gibi erkenden kalktı. En yakın arkadaşı uykucu kedi Gogo ise uyuyordu. Günışığı, ev işlerini yaptı, oyunlar oynadı, kek pişirdi… Bu sırada Gogo hâlâ mışıl mışıl uyumaya devam ediyordu.
Gogo nihayet uyandığında Günışığı’nı evde bulamadı. Üstelik dışarıda fırtına vardı ve hava çok soğuktu. Gogo en yakın arkadaşı kaybolduğunda öylece bekleyecek değildi ya, mutlaka bir şeyler yapmalıydı.
