Hayyam’ın şiirlerinde temel konu ötedünya (ahiret) değil içinde yaşanan henüz duyularla özümsenen ve algılanan evrendir.Evrene gerçekçi açıdan bakar. Onun için yaşamın asıl amacı mutlu olmak usla bağdaşmayan her türlü inanç ve geleneğin etkisinden kurtulmaktır. Mutluluk sevgi dostluk barış ve insani sorunlar temel çizgisini oluşturur. Seriatın öngördüğü ötedünya Tanrısal vren ölümden sonra yaşam ve dirilme yargı günü hep birer vesveseden kuruntudan başka bir şey değildir diye düşünür ve şiirlerinde bunu dile getirir. Insan aklını kullanarak onun ışığında yürüyerek ‘varlık-yokluk kaygısından kurtulmalı ötedünyayı değil kendini bilmelidir’. Bu evrendeki yaşam geçicidir. Insan yeryüzüne ancak bir kez gelir. Bu nedenle yaşamın tadını çıkarmalıdır.Hayyam’a göre insanı Tanrı yaratmış ve onu yazgının denetimi altına vermişse eylemlerinde suç aramanın hiç gereği yoktur.
