Müminin yolu da, yönü de Allah’ın yolu ve yönüdür. Ama iki asırdır Müslümanlar olarak yolumuzu ve yönümüzü kaybettik. O yüzden nereye gideceğimizi, nereye yöneleceğimizi şaşırıyoruz. Yola koyulmada, yolu tutturmakta zorlanıyoruz. Daha acısı, yön ve yol yamulmasının pek farkında değiliz. Bize sorarsanız çok iyi yolda gidiyoruz. Oysa kuvvetimizi de, zaafımızı da yanlış tanımlıyoruz. Yanlış reçetelere ve yanlış doktorlara müracaat ediyoruz.
Peki, kendimizi nasıl buluruz? İrfânın tarifinde bunun cevabı var. “Kendini tanıyan Rabbini tanır.” Burada “kendi” denilen “Rabbimizin kulu” demektir. Bugün eğer kendimizi kaybetmiş isek o hâlde önce kendimizi Rabbimiz’in yolunda bulmamız gerekiyor. Bunun için kendini ve Rabbimizi dosdoğru tanıyan, irfân sahibi, ârif kişilerden örnek almalıyız.
Şavaş Ş. Barkçin, Mostar Yayınları’ndan çıkan Anadolu İrfanı isimli eserini şöyle tanımlıyor: Biz bu kitapta irfânı hatırlamaya ve hatırlatmaya çalıştık. Bunun için de güzellik ve anlam pınarı olan şiiri seçtik. Kitapta üç ayrı devirde yaşamış üç şairin üç şiirine yer verdik. Üçü de kendimiz olmayı anlatıyor. Gerçek şiir, hikmetin aynasıdır. Bu üç şair ve şiirde nice hikmet pırıltıları göreceksiniz.
