“Gerilla Harbi” ya da eskilerin deyimiyle “Çete Harbi”nin tanımı, kim tarafından ya da kime karşı icra edildiği her daim üzerinde ortak bir mutabakata varılamayan bir olgu olmuştur… Halbuki Prusyalı General Carl von Clausewitz’in askerî literatüre kattığı Gerilla Harbi,“hasım kuvvetin kontrolü altında tutulan veya düşmana ait topraklarda gayrinizami ve çoğunlukla yerli halktan meydana gelen kuvvetler tarafından” icra edilen askerî veya yarı askerî bir harekâttır...
Elinizde tuttuğunuz kitap, İkinci Dünya Savaşı’nda Filipinler’de tabur komutanı olarak Amerikan Ordusu’nda görev almış, ardından Nankin’e giderek Chiang Kai-shek’in ordusunda harp tarihi okulu kurmakla vazifelendirilmiş, yine Kore Savaşı’nda Güney Kore ordusuna Psikolojik Harp eğitimi vermiş, hatta Chollanamdo’da kontr-gerilla operasyonlarına katılmış Albay Virgil Ney’in Gerilla Harbi’ne dair tecrübelerine istinaden1961 yılında kaleme aldığı “Notes on Guerrilla War, Principles and Practices” adlı eseridir… Ney’in, üzerinden yarım asrı geçen şu tespiti günümüz savaş konseptine ışık tutmaktadır:
“Çağımızın füzeler ve nükleer silahları devrinde eski harp metotlarının modası geçmiş olduğuna dair gelişmekte olan yanlış bir inanç vardır… Bir gün, milletler şehirleri yerle bir edilmiş ve irtibat sistemleri tahrip olmuş bir durumda kalırlarsa mevcudiyetlerinin devamı için, son derece ademi merkeziyetçi bir teşkilata ve esnek bir stratejiye güvenmek zorundadırlar… Gelecekteki savaşlarda gerilla ya bağımsız olarak ya da nizami orduları desteklemekte kullanılacaktır.”
