Bu yol kalemin, kâğıdın hürmetiyle kazanılan yoldur. Hattat kalemin ateşi ve kâğıdın sükûnetiyle ruhunun çalkantısını dengelemeye çalışır. O, dünyayı noktadan çizgiye, çizgilerden harflere doğru okur. Onun tek gördüğü, tek kavradığı harflerdir. Kalbi yanınca bir “Ah” çeker. Dünyadaki yerine bakıp “Hiç” der. Kalemi yeterli ölçüde salıverip yürüterek, nefes gibi akışını sağlayarak, şerri ve şerre alet olacak yazıları yazmayarak, kalemin hakkını ödemiş olur.
