İnsanlık tarihi kadar eski bir uygulama olan ayrımcılık, 20. yüzyıl itibariyle insan hakları hukukunun önemli konularından biri olmuştur. Birçok uluslararası sözleşmede bu konuda düzenlemelere yer verilmekte, ayrıca devletler gerek anayasalarında gerekse farklı kanunlarda ayrımcılık yasağına ilişkin düzenlemelerle bu konudaki hassasiyetlerini belirtmektedirler. Suçların nefret saikiyle işlenmesi de çok eski tarihlerde karşımıza çıkmakta ise de nefret saikinin cezalandırılması nispeten yeni bir gelişmedir.
2005 yılında yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu da, uluslararası düzenlemelere paralel olarak daha önce mevzuatımızda olmayan ayrımcılık suçunu düzenlemiş, 2014 yılında ise madde metnine nefret saikini eklemiştir. Nefret ve ayırımcılık suçu, TCK’nın 122. maddesi ile suç olarak düzenlenmiş ve nefret saikiyle gerçekleştirilen belirli fiiller yaptırıma bağlanmıştır. Söz konusu suçu incelediğimiz çalışmamız üç bölümden oluşmakta olup birinci bölümde nefret ve ayrımcılık kavramları, ayrımcılık çeşitleri, ayrımcılıkla ilişkili belirli kavramlar incelenmektedir.
İkinci bölümde, ayrımcılık yasağına ilişkin uluslararası sözleşmelerde yer alan hükümlere ve ulusal mevzuatta nefret ve ayırımcılık suçu dışında ayrımcılık yasağına ilişkin düzenlemelere yer verilmiştir.
Üçüncü bölümde ise mukayeseli hukukta ayrımcılık suçu düzenlemeleriyle Türk Ceza Kanunu’nun 122. maddesinde düzenlenen nefret ve ayırımcılık suçu incelenmiş, ayrıca suçun nefret suçlarıyla olan ilişkisi ve nefret suçundan farkları da ele alınmıştır.
