Ellerimle kağıttan gemi yapmayı bile beceremeyen bir çocukken, parmak uçlarımdan bir ömür serdim önüne
İçimde kocaman bir sen var.
Kimse bilmiyor bu sensizliği, göremiyor da!
Nereye gitsem iki kişilik, ne yapsam iki kişilik..
Kişiliğim bile iki kişilik. İçimde koca bir sen var.
Yaşadığımın farkında olamıyorum bazen.
Sevmediğim; ama senin sevdiğin şeylerde buluyorum kendimi!
Senin yerine de yaşıyorum seni..
Ölüm olacaksa, sadece kendi ölüm hakkımı kullanıyorum;
ama sen beni yaşama benim yerime! Üzülürsün, kırılırsın, kaldıramazsın..
Çok ağır gelir o bedene.
İçinde kocaman bir bensizlikle yaşa!
Seni de yaşadığımı bile bile..
