Tutkunun ateşi, arzu ve görev arasında kaldı.
Aşk ve sadakat, Sorin’in her düşüncemi tükettiği o savaşın ortasındaydı.
Kâbuslar peşimi bırakmazken aramızdaki bağın yoğunluğu her zamankinden daha parlaktı.
Gecenin köründe beni ziyaret ediyor, kararlılığımı zayıflatan bir gelecek vaadi fısıldıyordu.
Onu kaybetme korkusu artık her şeyi gölgede bırakan bir cehenneme dönüşmüştü.
Ama kader kötü bir şekilde değişiyordu.
Evren’in babasıyla müttefik olan İnsan Kralı’nın, Kutsanmışları evlenmek için aradığı haberi geldiğinde, düşman topraklarına doğru tehlikeli bir yolculuğa çıkmaya karar vermiştim. Amacım, esrarengiz hükümdarın gizli sırlarını ortaya çıkarmaktı.
Ancak Sorin, sert ve tereddütsüzdü. Bu tehlikeyle tek başıma yüzleşmeme izin vermeyi reddediyordu. Beni korumak için her şeyi riske atmaya hazırdı.
Birlikte, İnsan Kralı tarafından örülen çarpık ağı çözerken gerçek kimliğimi gizleyen sırlar ve aldatmacalarla dolu hain bir diyarda gezinecektik.
Arzularımız yoğunlaştıkça, etrafımızı saran tehlike de beraberinde artıyordu. Sadakat çizgisi kaybolurken yakın bir tehdidin ortasında dostla düşman arasındaki çizgi kayboluyordu.
Güvenin kırılgan olduğu ve tehlikenin her adımda pusuda beklediği bir dünyada, kaderimizi şekillendirecek seçimlerle yüzleşiyorduk.
Görev uğruna kalplerimize ihanet mi edecektik yoksa diyarları ateşe verebilecek, her şeyi tüketen bir aşkın alevlerine mi dalacaktık?
