Hayallerinizin ne renk olduğunu hiç düşündünüz mü?
Benimki maviydi.
Yirmi bir ve yirmi yedi yaşlarımın arasında sıkışmıştım. Büyüleyici bir yüz ya da zarafetle çevrili değildim. Biraz çılgın biraz özgün tanı konulmasa da obsesiftim.
Hayatıma giren insanlara gelince; sanırım bana rastladıkları için şanssızlardı. Tuhaf biri olduğum yadsınamazdı. Zihnimin en derinlerinde mutsuz olduğumda düşünmek üzere güzel anılar biriktiriyordum.
Çevremdeki herkes büyümemi istiyordu ama büyüdükçe hayallerin renginin solduğunu fark etmiştim. Belki bu yüzden ruhumun sol yanı hep çocuktu.
Ve böylece kendime bir hikâye yazdım.
Adını ‘Bir Kalp Masalı’ koydum.
Neden mi?
Çünkü içinde ‘Alp’ geçiyordu!
