Birlik Bütünlük Vakti
Günlerden bir gün iyilerin köyüne beyaz atlı biri gelir, kadın desem kadın değil, erkek desem erkek değil. Köylüler beyaz atlı ile günlerce çok iyi vakit geçirirler. Sohbet, muhabbet ederler. Bir gün beyaz atlı, “Artık diğer köyü de ziyaret etme vakti.” der. İyiler buna çok şaşırır ve “bu mümkün değil, onlar çok kötüdür!” derler. Beyaz atlı gitmekte ısrar edince iyiler, “Tamam, ancak bir şartla, sana biz eşlik edeceğiz.” derler.
Hep birlikte karşı köye geçerler. Beyaz atlı kötülerin köyüne gelince, kötüler beyaz atlıyı çok iyi karşılarlar. Yedirir, içirirler, güzel muhabbetler ederler. Orada günlerce kalır ve veda etme vakti geldiğinde de izin ister.
Mesele bu ya, iyiler de beyaz atlının başına bir şey gelmesin diye korumak amaçlı onu takip ettikleri için her şeye vakıftırlar. Beyaz atlı ile kötülerin köyünden ayrılırlar. İyiler dayanamaz ve beyaz atlıya sorar, “Nasıl oluyor da sen hem bizlerle hem de kötülerle harika vakit geçiriyorsun? Biz de seni çok sevdik, kötüler de çok sevdi. Bu nasıl oldu anlamadık?” diye sorarlar. “Kimsin sen? Adın ne?”
Beyaz atlı cevap verir, “Benim adım AŞK.”
Vakti geldi mi? Olduğunuz Kaynak OL’manın vakti geldi mi?
KAYNAK’ı dışarıda aramayın, KAYNAK SİZ’siniz. Vuslat zamanı. Aşk zamanı.
