Adam döndü, kadının içine baktı, gülümsedi.
Kadın bakışlarını kaçırdı, bakmamalıydı ona, bu masal sürmeliydi daha, bu sorular…
“Kendinin hangi halindesin?” diye sordu adam.
“Alfabenin son harfi, ne içimde ne dışımda,” dedi kadın.
Adam torpido gözünden küçük mavi bir kır çiçeği çıkardı,
Kadının beyaz pantolonlu dizine koydu ve sordu:
“Bir çiçeğin kokusuna ne sarıp gönderirsin?”
Hiç düşünmeden “Keman sesi,” dedi kadın.
“Acıdan yavaş yavaş öldüren bir kemanın sesi.”
