Yaşadığımız şehir içinde barındığımız mimariortam, radyo, televizyon, her türlü teknolojiürünü eşya, canlı bir canavar haline gelmiş de,hayatımızı neredeyse onlar idare ediyor; ruhumuzbu anlamsız girdapların arasında şekilleniyor.Her halde insanlığı pasifize olmaya mahkumhaline getiren ve hatta mahkum eden bu "teorikçarpıklık”ın behemahal bir sonunun gelmesigerekmektedir. İnsana saygı duymayan ve adetainsana olan itimadını yitirmiş bu yeni versiyonİslâmcılığın temel çıkmazı, insan ve toplumladüşüncenin sıhrî bağlarını koparmakta toplanıyor.Çünkü değişerek devam eden, kendisini sürekliyeniden kuran; ümizsizliğe sevk eden; işte onuntarih içinde kazandığı normların dejenerasyonuoluyor.Necmettin TÜRİNAY, bu değişimi aile ve toplumodaklı bir değerlendirmeye tabi tutuyor.
