Dersim Aleviliğinde, beden reddedilmesi gereken, günahlarla ve günahkarlarla kaynayan bir zindan değildir. Beden bir cennettir, öz, can ve beden birbirinden razı gelirse, ölümsüzdür. İçine haramileri sokmamak için canımızı dişimize takıp uğraşırsak, cenneti yeryüzünde yaşarız, ki Dersim Aleviliğinde dünyanın ötesinde bir cennet yoktur, cennet de cehennem de buradadır.
Birbirinden razı bedenlerin ve canların muhabbeti için, dostluğu için, varlığı için bu sözleri konuşmalıyız, yazmalıyız, tartışmalıyız. Bu kitap, belki sadece sözde kalması gerekenleri yazıya dökerek bir tehlikeyi de göze almıştır. Ancak, eski ve güzel sözlere düşmanlıklar çoktur, bunları unutturmak için, insanların kendilerine ve başkalarına dostluk ve sadakatle bağlanmasının yollarını silmek için uğraşan insanlar da vardır. Bu nedenle, sadece yaşanması ve söz olarak paylaşılması gereken gerçekleri yazıyla sabitleme riskini göze almak gerekti. Anadolu Alevileri’nin insan bedenini varlığın kanıtı ve doğuranı kabul eden dünyasına, Dersim Alevileri’nin iyileştirme geleneğinin açtığı kapıdan girebiliriz.
