Tarlaların bir kenarında mutlaka haşhaş ekilirdi. Sabahın erken saatlerinde sırtlarında çocukları ile tarlaya giden analar, haşhaşlar arasında açtıkları mindere yatırırlardı onları. Çocukların uyuyup kadınların çalışması için bir yoldu bu. Haşhaşın tozu büyülü rüyalarda gezdirirdi köyün çocuklarını. Yine düşlerin gerçeğe karıştığı bir sonbahar akşamı o tarlalar kana bulandı.
Cemal’in kanıyla...
